უილიამ შექსპირი (1564-1616) კაცობრიობის ერთ-ერთ უმთავრეს შემოქმედად მიიჩნევა. მისი ისეთი ცნობილი პიესები, როგორიცაა “ჰამლეტი”, “მაკბეტი”, “მეფე ლირი”, “ოტელო” და სხვა ნაწარმოებები, დღემდე ერთ-ერთ ყველაზე საყვარელ და მნიშვნელოვან ტექსტებად რჩება მკითხველებისთვის. თუმცა, შექსპირი ასევე ცნობილია, როგორც ბრწყინვალე პოეტი მისი სონეტების კრებულიდან გამომდინარე. 66-ე სონეტი შექსპირის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი პოეტური ნაწარმოებია, რომელიც დღემდე ინარჩუნებს მომხიბვლელობასა და აქტუალობას ზნეობრივ-ფილოსოფიური შინაარსიდან და უზადო ფორმიდან გამომდინარე.
66-ე სონეტი
თარგმანი რევაზ თაბუკაშვილისა
ყველაფრით დაღლილს, სანატრელად სიკვდილი დამრჩა,
რადგან მათხოვრად გადაიქცა ახლა ღირსება,
რადგან არარამ შეიფერა ძვირფასი ფარჩა,
რადგან სიცრუე ერთგულბის გახდა თვისება,
რადგან უღირსებს უსამართლოდ დაადგეს დაფნა,
რადგან მრუშობით შელახულა უმანკოება,
რადგან დიდებას სამარცხვინოდ უთხრიან საფლავს,
რადგან ძლიერი დაიმონა კოჭლმა დროებამ.
რადგან უწმინდეს ხელოვნებას ასობენ ლახვარს,
რადგან უვიცი და რეგვენი ბრძენობს ადვილად,
რადგან სიმართლე სისულელედ ითვლება ახლა,
რადგან სიკეთე ბოროტების ტყვედ ჩავარდნილა.
ასე დაღლილი, ამ ქვეყნიდან გაქცევას ვარჩევ,
მაგრამ არ მინდა, ჩემი სატრფო ობლად რომ დარჩეს.
Sonnet 66
Tired with all these, for restful death I cry,
As to behold desert a beggar born,
And needy nothing trimm’d in jollity,
And purest faith unhappily forsworn,
And gilded honour shamefully misplac’d,
And maiden virtue rudely strumpeted,
And right perfection wrongfully disgrac’d,
And strength by limping sway disabled
And art made tongue-tied by authority,
And folly—doctor-like—controlling skill,
And simple truth miscall’d simplicity,
And captive good attending captain ill:
Tir’d with all these, from these would I be gone,
Save that, to die, I leave my love alone.
ასევე იხილეთ რობერტ ბერნსის “გული მთებისკენ მიიწევს”